martes, 8 de abril de 2008

abzUrdaH

eiA eS Una niÑa liNda q se b nOrmaL, sOnrrie jUntO a sUs amigOsa todoS lOgra eNgañaR, eia tiEne sU sUeñO q naDie mas pued acpetar,sU vida es Una meNtira nO ai siNceridad,i dtraS d eSa dulzura nadie jamas sOspshaRa...se refUgia en sU bUrbUja a dOnde nadie pUede eNtrar, pObre princesiTa la aBandOnO la sOledad, nO aY naDa cOnstaNt eN sU vida q creUel relidad. la cuestionan todO el tiempO sObre sU ansiedad, ella taN sOlo fingE y eN cuanto sOlo se encuentra cOmeinza a dasahogar, tOdO aqeiO q la Oprime q beiO ritUal. cOmienza dSpaciO xRa nO laStimaR cOnfOrm avanZa todO c vA...lOs riOs rOjOs c disuelbN cn sUs laGrimaS, dA vueltAs sin paraR;tRata d lebaNtarC y DprOntO c kae esTa dmasiadO dOliDa xRa rEcOrdaR; asi se quEDA la niña miRandO sU maL. maS se siEnT OrgulloZa pUeS sU sUeñO cUmpliendO esta. ahOra cUbrE sU liBertaD cOn granDes tIraS d mEtaL, tAn fRagiL eS q ni siKierA pUeD amaR... lE gUsta sU sOledad pues ahi naDie la Juzga q irracIonalidad.

No hay comentarios: